دلایل متعددی می‌توانند در این ترس نقش داشته باشند. از تجربیات گذشته گرفته تا الگوهای رفتاری آموخته شده، هر عاملی می‌تواند سهمی در ایجاد این احساس ناخوشایند داشته باشد. در این پست، به بررسی ۱۷ دلیل رایج می‌پردازیم که چرا یک نفر در رابطه عاشقانه ممکن است دچار ترس از تعهد شود:

درمان ترس از تعهد نیازمند خودآگاهی، تلاش فردی و در صورت لزوم، کمک گرفتن از متخصص است.

چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه از تعهد می‌ترسند؟ (17 نکته)

تجربه های تلخ گذشته

تجربیات ناخوشایند در روابط قبلی، مخصوصا اگر شامل خیانت، طرد شدن یا سوء استفاده بوده باشند، می‌توانند ترس از تعهد را در فرد ایجاد کنند. این افراد ناخودآگاه از تکرار همان دردها در رابطه جدید می‌ترسند. آنها ممکن است الگوی رفتاری خاصی را در روابط قبلی خود تجربه کرده باشند و نگران باشند که همان الگو در رابطه جدید نیز تکرار شود. به همین دلیل، به سختی می‌توانند به فرد جدید اعتماد کنند و خود را به طور کامل در اختیار رابطه قرار دهند. این ترس باعث می شود که از صمیمیت و نزدیکی اجتناب کنند و رابطه را در سطحی نگه دارند که آسیب پذیری کمتری داشته باشند. در واقع، ترس از تکرار درد، مانع از تجربه یک رابطه سالم و پایدار می‌شود.

ترس از دست دادن آزادی و استقلال

برخی افراد، تعهد را به عنوان محدودیت و از دست دادن آزادی فردی تلقی می‌کنند. آنها نگران هستند که در یک رابطه جدی، نتوانند به اهداف و علایق خود بپردازند و مجبور به سازش‌های زیادی شوند. این ترس مخصوصا در افرادی که به استقلال خود بسیار اهمیت می‌دهند و می‌خواهند کنترل کاملی بر زندگی خود داشته باشند، بیشتر دیده می‌شود. آنها ممکن است تصور کنند که تعهد به معنای تسلیم شدن در برابر خواسته های طرف مقابل است و این موضوع برایشان غیرقابل قبول باشد. به همین دلیل، از برقراری روابط طولانی مدت اجتناب می‌کنند و ترجیح می‌دهند آزادی خود را حفظ کنند. این افراد ممکن است به فعالیت‌هایی مانند سفر، کار، یا سرگرمی‌های شخصی علاقه زیادی داشته باشند و نگران باشند که یک رابطه جدی، آنها را از این فعالیت‌ها باز دارد.

فقدان اعتماد به نفس و احساس لیاقت

افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند و خود را لایق عشق و توجه نمی‌دانند، ممکن است از تعهد بترسند. آنها نگران هستند که نتوانند انتظارات طرف مقابل را برآورده کنند و طرد شوند. این افراد اغلب خود را با دیگران مقایسه می‌کنند و احساس می‌کنند که به اندازه کافی خوب نیستند. آنها ممکن است فکر کنند که ارزش دوست داشته شدن را ندارند و در نتیجه، از صمیمیت و نزدیکی اجتناب می‌کنند. این ترس از طرد شدن، باعث می‌شود که قبل از اینکه رابطه جدی شود، آن را رها کنند تا از آسیب دیدن جلوگیری کنند. آنها همچنین ممکن است به طور ناخودآگاه رفتارهایی انجام دهند که باعث دور شدن طرف مقابل شود، زیرا معتقدند که رها خواهند شد.

ترس از آسیب پذیری و صمیمیت

صمیمیت و نزدیکی در یک رابطه نیازمند آسیب پذیری است. فرد باید بتواند احساسات، ترس‌ها و ضعف‌های خود را با طرف مقابل در میان بگذارد. افرادی که از آسیب پذیری می‌ترسند، ممکن است از تعهد اجتناب کنند، زیرا نمی‌خواهند در معرض خطر قرار گیرند. این ترس ممکن است ناشی از تجربیات کودکی باشد که در آن احساسات فرد نادیده گرفته شده یا مورد تمسخر قرار گرفته است. آنها ممکن است یاد گرفته باشند که نشان دادن احساسات، نشانه ضعف است و باید از آن اجتناب کرد. به همین دلیل، در روابط بزرگسالی نیز از صمیمیت عاطفی دوری می‌کنند و رابطه را در سطحی نگه می‌دارند که نیازی به آسیب پذیری نباشد. این افراد ممکن است به سختی بتوانند به کسی اعتماد کنند و احساسات واقعی خود را با او در میان بگذارند.

وجود گزینه های متعدد و “پارادوکس انتخاب”

در این دوره زمانه، با وجود شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های دوست‌یابی، افراد با گزینه‌های متعددی روبرو هستند. این فراوانی انتخاب‌ها می‌تواند باعث شود که فرد نتواند به یک گزینه متعهد شود و همیشه به دنبال گزینه‌های بهتر باشد. این وضعیت به “پارادوکس انتخاب” معروف است. این افراد ممکن است فکر کنند که اگر به یک رابطه متعهد شوند، فرصت‌های دیگر را از دست خواهند داد. آنها دائماً در حال مقایسه رابطه فعلی خود با روابط بالقوه دیگر هستند و این موضوع باعث عدم رضایت آنها می‌شود. این ترس از دست دادن، باعث می‌شود که نتوانند به طور کامل در رابطه حاضر باشند و از آن لذت ببرند. آنها همیشه به دنبال گزینه‌ای بهتر هستند و این جستجو هرگز پایان نمی‌یابد.

مشکلات خانوادگی و الگوهای ارتباطی ناسالم

افرادی که در خانواده‌های ناکارآمد بزرگ شده‌اند و شاهد الگوهای ارتباطی ناسالم بین والدین خود بوده‌اند، ممکن است در روابط عاشقانه خود نیز دچار مشکل شوند. آنها ممکن است از تعهد بترسند، زیرا تجربه مثبتی از روابط طولانی مدت و پایدار ندارند. آنها ممکن است الگوهای رفتاری خاصی را از والدین خود آموخته باشند و ناخودآگاه آنها را در روابط خود تکرار کنند. مثلا اگر شاهد دعواهای مکرر و خشونت در خانواده خود بوده‌اند، ممکن است از ایجاد صمیمیت و نزدیکی در رابطه بترسند. این افراد نیاز دارند تا الگوهای ناسالم گذشته را شناسایی کنند و با کمک یک متخصص، راه های جدیدی برای برقراری ارتباط سالم بیاموزند. در غیر این صورت، ممکن است این الگوها به طور مداوم در روابط آنها تکرار شود و مانع از تجربه یک رابطه رضایت بخش شود.

ترس از شکست و طرد شدن

ترس از شکست در رابطه و طرد شدن توسط طرف مقابل یکی از دلایل رایج ترس از تعهد است. فرد نگران است که نتواند رابطه را به درستی مدیریت کند و با شکست مواجه شود. این ترس مخصوصا در افرادی که در گذشته تجربه طرد شدن را داشته‌اند، بیشتر دیده می‌شود. آنها ممکن است احساس کنند که به اندازه کافی خوب نیستند و رها خواهند شد. این ترس باعث می‌شود که از برقراری روابط جدی اجتناب کنند و رابطه را در سطحی نگه دارند که آسیب پذیری کمتری داشته باشند. آنها ممکن است به طور ناخودآگاه رفتارهایی انجام دهند که باعث دور شدن طرف مقابل شود، زیرا معتقدند که رها خواهند شد.

اهداف و ارزش های متفاوت

اگر اهداف و ارزش‌های فرد با طرف مقابل همخوانی نداشته باشد، ممکن است از تعهد بترسد. مثلا اگر یکی از طرفین به دنبال تشکیل خانواده باشد و دیگری تمایلی به این کار نداشته باشد، ممکن است از ایجاد یک رابطه جدی اجتناب کنند. این تفاوت در اهداف و ارزش‌ها می‌تواند باعث ایجاد اختلاف و درگیری در رابطه شود. به همین دلیل، باید قبل از ایجاد یک رابطه جدی، در مورد اهداف و ارزش‌های خود با طرف مقابل صحبت کنید. اگر این اهداف و ارزش‌ها با یکدیگر سازگار نباشند، بهتر است رابطه را ادامه ندهید تا از ایجاد آسیب‌های بیشتر جلوگیری کنید. در غیر این صورت، ممکن است در آینده با مشکلات زیادی روبرو شوید و رابطه به شکست منجر شود.

کمال گرایی و انتظارات غیر واقعی

افرادی که کمال گرا هستند و انتظارات غیر واقعی از خود و دیگران دارند، ممکن است از تعهد بترسند. آنها به دنبال یک رابطه “بی نقص” هستند و به محض اینکه متوجه عیبی در طرف مقابل یا رابطه می‌شوند، دلسرد می‌شوند. این افراد ممکن است تصور کنند که رابطه کاملا مطلوب باید بدون هیچ گونه مشکل و چالشی باشد. آنها ممکن است به طور مداوم به دنبال نقص‌ها و اشتباهات در طرف مقابل باشند و این موضوع باعث ایجاد تنش در رابطه شود. به همین دلیل، باید انتظارات خود را واقع بینانه کنید و بپذیرید که هیچ رابطه ای بی نقص نیست. رابطه سالم نیازمند تلاش، صبر و گذشت است.

ترس از دست دادن هویت فردی

برخی افراد نگران هستند که در یک رابطه متعهدانه، هویت فردی خود را از دست بدهند و به فرد دیگری تبدیل شوند. آنها می‌ترسند که مجبور به سازش‌های زیادی شوند و نتوانند به علایق و ارزش‌های خود بپردازند. این ترس مخصوصا در افرادی که هویت فردی قوی دارند و به استقلال خود اهمیت می‌دهند، بیشتر دیده می‌شود. آنها ممکن است تصور کنند که تعهد به معنای تسلیم شدن در برابر خواسته های طرف مقابل است و این موضوع برایشان غیرقابل قبول باشد. به همین دلیل، باید در یک رابطه متعهدانه، هویت فردی خود را حفظ کنید و به علایق و ارزش‌های خود اهمیت دهید. رابطه سالم باید فضایی را فراهم کند که هر دو طرف بتوانند به طور کامل خودشان باشند و به رشد فردی یکدیگر کمک کنند.

ناتوانی در برقراری ارتباط موثر

اگر فردی نتواند به طور موثر با طرف مقابل خود ارتباط برقرار کند و احساسات و نیازهای خود را به درستی بیان کند، ممکن است از تعهد بترسد. این ناتوانی در برقراری ارتباط می‌تواند باعث ایجاد سوء تفاهم، درگیری و نارضایتی در رابطه شود. این افراد ممکن است به جای بیان مستقیم احساسات خود، از رفتارهای غیرمستقیم مانند قهر کردن یا سکوت استفاده کنند. آنها ممکن است نتوانند به درستی به صحبت های طرف مقابل گوش دهند و احساسات او را درک کنند. به همین دلیل، باید مهارت های ارتباطی خود را تقویت کنید و یاد بگیرید که چگونه به طور موثر با طرف مقابل خود ارتباط برقرار کنید.

عدم آمادگی برای تعهد

گاهی اوقات، ترس از تعهد ناشی از عدم آمادگی فرد برای ورود به یک رابطه جدی است. ممکن است فرد هنوز به دنبال کشف خود و اهدافش باشد و آمادگی لازم برای تعهد به یک نفر را نداشته باشد. این افراد ممکن است هنوز درگیر مسائل مربوط به گذشته خود باشند و نتوانند به طور کامل در رابطه حاضر باشند. آنها ممکن است به زمان بیشتری برای شناخت خود و اهدافشان نیاز داشته باشند. به همین دلیل، باید قبل از ورود به یک رابطه جدی، از آمادگی خود برای تعهد مطمئن شوید. اگر احساس می کنید که هنوز آماده نیستید، بهتر است به خودتان زمان بیشتری بدهید تا به شناخت بهتری از خودتان برسید.

باورهای غلط درباره ازدواج و روابط

باورهای غلط و غیرواقعی درباره ازدواج و روابط می‌توانند باعث ترس از تعهد شوند. مثلاً، برخی افراد باور دارند که ازدواج پایان خوشی نیست و به مرور زمان عشق از بین می‌رود. این باورها اغلب از طریق مشاهده روابط ناکام اطرافیان یا رسانه‌ها شکل می‌گیرند. فرد با این باورها، ناخودآگاه از ازدواج و تعهد اجتناب می‌کند، زیرا آن را همراه با رنج و ناامیدی می‌داند. شناسایی و اصلاح این باورهای غلط با کمک مشاوره یا مطالعه منابع معتبر، می‌تواند ترس از تعهد را کاهش دهد. به جای تمرکز بر جنبه‌های منفی، باید بر امکان ایجاد یک رابطه سالم و رضایت‌بخش تاکید کرد.

فشار اجتماعی و خانوادگی

گاهی اوقات، فشار اجتماعی و خانوادگی برای ازدواج و تشکیل خانواده، می‌تواند باعث ایجاد ترس از تعهد شود. فرد ممکن است احساس کند که مجبور است به خواسته‌های دیگران تن دهد، در حالی که خودش هنوز آماده نیست. این فشار می‌تواند باعث اضطراب و استرس شود و فرد را از تصمیم‌گیری درست باز دارد. به همین دلیل، باید به خواسته‌های خود توجه کنید و تصمیمی بگیرید که برای شما مناسب است، نه برای دیگران.

مسائل مالی و شغلی

نگرانی‌های مربوط به مسائل مالی و شغلی نیز می‌توانند در ترس از تعهد نقش داشته باشند. فرد ممکن است احساس کند که هنوز از نظر مالی و شغلی به ثبات نرسیده است و نمی‌تواند مسئولیت یک رابطه جدی را بر عهده بگیرد. این نگرانی‌ها مخصوصا در شرایط اقتصادی نامطمئن، بیشتر دیده می‌شوند. فرد ممکن است نگران هزینه‌های ازدواج، مسکن، و تامین نیازهای مالی خانواده باشد. به همین دلیل، باید قبل از ورود به یک رابطه جدی، به مسائل مالی خود توجه کنید و برای رسیدن به ثبات مالی تلاش کنید.

وجود مشکلات روانی و عاطفی حل نشده

وجود مشکلات روانی و عاطفی حل‌نشده مانند افسردگی، اضطراب، یا اختلالات شخصیتی، می‌تواند ترس از تعهد را تشدید کند. این مشکلات می‌توانند باعث ایجاد احساس ناامنی، بی‌اعتمادی، و ترس از صمیمیت شوند. فرد با این مشکلات، ممکن است نتواند به طور کامل در رابطه حاضر باشد و به نیازهای طرف مقابل پاسخ دهد. به همین دلیل، باید قبل از ورود به یک رابطه جدی، به درمان مشکلات روانی و عاطفی خود بپردازید. خودآگاهی و تلاش برای بهبود وضعیت روانی، نقش مهمی در ایجاد یک رابطه موفق دارد.

ناتوانی در مدیریت تعارض

همه روابط با تعارض و اختلاف نظر همراه هستند. ناتوانی در مدیریت این تعارضات به شکل سالم، می‌تواند باعث ترس از تعهد شود. فرد می‌ترسد که نتواند اختلافات را حل کند و رابطه به فروپاشی برسد. این ناتوانی ممکن است ناشی از الگوهای ارتباطی نامناسب در خانواده یا تجربیات تلخ گذشته باشد. فرد باید یاد بگیرد که چگونه به شکل سازنده با تعارضات روبرو شود، به حرف‌های طرف مقابل گوش دهد، و به دنبال راه‌حل‌های برد-برد باشد.