• ✔️

  نکته 1: شرح دقیق و واضح درخواست:

  هرچه درخواست شما دقیق‌تر و واضح‌تر باشد، Copilot بهتر می‌تواند منظور شما را درک کند و پاسخ مناسب‌تری ارائه دهد. از جملات کامل و مشخص استفاده کنید و از ابهام دوری کنید. مثلا به جای گفتن “یک کد بنویس”، بگویید “کدی برای محاسبه‌ی فاکتوریل یک عدد با بهره‌گیری از زبان پایتون بنویس”.
• ✔️

  نکته 2: بهره‌گیری از کلمات کلیدی مرتبط:

  کلمات کلیدی به Copilot کمک می‌کنند تا موضوع درخواست شما را به درستی تشخیص دهد. از کلماتی استفاده کنید که به طور مستقیم به موضوع مورد نظر شما مرتبط باشند. مثلا اگر می‌خواهید Copilot درباره‌ی یک مفهوم خاص توضیح دهد، حتماً نام آن مفهوم را در درخواست خود ذکر کنید.
• ✔️

  نکته 3: ارائه مثال:

  اگر یک مثال در مورد چیزی که می‌خواهید به Copilot بدهید، ارائه کنید، می‌تواند به درک بهتر Copilot از نیاز شما کمک کند. این مثال می‌تواند یک قطعه کد، یک متن نمونه یا حتی یک تصویر باشد.
• ✔️

  نکته 4: مشخص کردن زبان برنامه نویسی یا فرمت متن:

  اگر در حال کدنویسی هستید، حتماً زبان برنامه‌نویسی مورد نظر خود را مشخص کنید. اگر در حال نوشتن متن هستید، فرمت مورد نظر خود (مانند HTML، Markdown یا LaTeX) را ذکر کنید.
• ✔️

  نکته 5: بهره‌گیری از کامنت‌ها (Comments):

  در کدنویسی، بهره‌گیری از کامنت‌ها برای توضیح عملکرد کدها به Copilot کمک می‌کند تا کدهای بهتری را پیشنهاد دهد.
• ✔️

  نکته 6: امتحان کردن درخواست‌های مختلف:

  اگر از پاسخ اول Copilot راضی نبودید، درخواست خود را کمی تغییر دهید و دوباره امتحان کنید. گاهی اوقات با تغییر جزئی در درخواست، می‌توانید نتایج بهتری به دست آورید.
• ✔️

  نکته 7: بررسی و ویرایش خروجی‌ها:

  خروجی‌های Copilot را به دقت بررسی کنید و در صورت نیاز آنها را ویرایش کنید. Copilot یک ابزار کمکی است، نه یک جایگزین برای تفکر و بررسی شما.
• ✔️

  نکته 8: آموزش مداوم به Copilot:

  با ارزیابی و اصلاح خروجی‌های Copilot، به آن کمک می‌کنید تا عملکرد خود را بهبود بخشد. این کار به مرور زمان باعث می‌شود Copilot با سبک و نیازهای شما بیشتر آشنا شود.
• ✔️

  نکته 9: بهره‌گیری از Copilot برای یادگیری:

  Copilot می‌تواند منبع خوبی برای یادگیری مفاهیم جدید باشد. از آن برای توضیح مفاهیم پیچیده، تولید کد نمونه و پیدا کردن منابع مرتبط استفاده کنید.

با عمل کردن به این موارد، می‌توانید از Copilot به عنوان یک دستیار هوشمند قدرتمند در پروژه‌های خود بهره ببرید.

در ادامه، به بررسی تخصصی‌تر هر یک از این نکات می‌پردازیم. . .

9 نکته برای بهره‌گیری از کوپایلوت: راهنمای کامل

1. کوپایلوت چیست و چه کار می‌کند؟

کوپایلوت (Copilot) یک ابزار هوش مصنوعی است که توسط GitHub و OpenAI توسعه یافته است.این ابزار به عنوان یک همکار برنامه نویسی در کنار شما عمل می‌کند و با پیشنهاد کد، تکمیل خودکار، تولید مستندات و حتی پیشنهاد راه‌حل برای مشکلات کدنویسی، فرآیند توسعه را سرعت می‌بخشد. کوپایلوت با تحلیل کد شما و با بهره‌گیری از مدل‌های زبان بزرگ آموزش دیده بر روی میلیاردها خط کد، قادر است الگوها و سبک‌های کدنویسی را یاد بگیرد و به شما در نوشتن کد بهتر و سریع‌تر کمک کند.در واقع، این ابزار هوش مصنوعی، شبیه به یک برنامه نویس با تجربه است که همیشه آماده است تا به شما در کدنویسی کمک کند.

این ابزار فراتر از یک تکمیل کننده خودکار ساده است؛ کوپایلوت می‌تواند توابع کامل، کلاس‌ها، تست‌ها و حتی کامنت‌ها را بر اساس توضیحات و کد موجود تولید کند.این قابلیت باعث می‌شود که زمان کمتری را صرف نوشتن کد تکراری و بیشتر به حل مسائل اصلی بپردازید.کوپایلوت در محیط‌های توسعه مختلف مانند Visual Studio Code، Visual Studio، Neovim و JetBrains IDEs قابل استفاده است و به راحتی با جریان کار شما ادغام می‌شود.یکی از ویژگی‌های برجسته کوپایلوت، توانایی یادگیری از سبک کدنویسی شما است.هر چه بیشتر از آن استفاده کنید، پیشنهادات آن مرتبط‌تر و دقیق‌تر می‌شوند.

در واقع کوپایلوت سعی دارد به درک عمیق‌تری از هدف شما برسد و کدی را پیشنهاد دهد که با آن همسو باشد.

2. نصب و راه اندازی کوپایلوت

برای شروع بهره‌گیری از کوپایلوت، ابتدا باید افزونه مربوطه را در محیط توسعه خود نصب کنید.مثلا در Visual Studio Code، به قسمت Extensions بروید و GitHub Copilot را جستجو و نصب کنید.پس از نصب افزونه، باید با حساب GitHub خود وارد سیستم شوید.اگر حساب GitHub ندارید، باید یک حساب کاربری ایجاد کنید.کوپایلوت معمولاً به یک اشتراک پولی نیاز دارد، اما GitHub ممکن است یک دوره آزمایشی رایگان ارائه دهد.بعد از ورود به سیستم، کوپایلوت به طور خودکار فعال می‌شود و آماده ارائه پیشنهادات در هنگام کدنویسی است.ممکن است لازم باشد تنظیمات اولیه را انجام دهید، مانند انتخاب زبان‌های برنامه‌نویسی مورد علاقه خود.

برای Visual Studio، فرآیند نصب مشابه است.

از طریق Extensions Manager، افزونه GitHub Copilot را پیدا و نصب کنید و سپس با حساب GitHub خود وارد شوید.همچنین برای Neovim و JetBrains IDEs مراحل نصب و راه اندازی مشابهی وجود دارد که می‌توانید با جستجو در اینترنت آنها را پیدا کنید.پس از نصب و فعال سازی، کوپایلوت به طور خودکار شروع به ارائه پیشنهادات می کند، اما برای بهره برداری حداکثری، نحوه استفاده صحیح از آن را در ادامه توضیح خواهیم داد.

3. نوشتن کامنت‌های دقیق و واضح

کوپایلوت برای درک بهتر هدف شما نیاز به توضیحات کافی دارد.نوشتن کامنت‌های دقیق و واضح یکی از بهترین راه‌ها برای هدایت کوپایلوت و دریافت پیشنهادات مناسب است.کامنت‌های خود را به گونه‌ای بنویسید که انگار دارید یک برنامه نویس دیگر را راهنمایی می‌کنید.توضیح دهید که کد شما چه کاری انجام می‌دهد، چه ورودی‌هایی دارد و چه خروجی‌هایی تولید می‌کند.از جملات کامل و گرامر صحیح استفاده کنید.هر چه توضیحات شما دقیق‌تر باشد، کوپایلوت می‌تواند پیشنهادات بهتری ارائه دهد.به جای کامنت‌های کلی و مبهم، سعی کنید جزئیات مهم را ذکر کنید.

مثلا به جای “محاسبه مجموع”، بنویسید “محاسبه مجموع عناصر آرایه ورودی”.از مثال‌ها استفاده کنید.اگر یک تابع پیچیده دارید، می‌توانید یک مثال از نحوه بهره‌گیری از آن را در کامنت‌ها ذکر کنید.برای توابع و کلاس‌ها، از داکیومنت استرینگ‌ها (docstrings) استفاده کنید.داکیومنت استرینگ‌ها قالب خاصی دارند که توسط ابزارهای مستندسازی قابل پردازش هستند و به کوپایلوت نیز کمک می‌کنند تا کد شما را بهتر درک کند.از کلمات کلیدی مرتبط با حوزه کدنویسی خود استفاده کنید.این کار به کوپایلوت کمک می‌کند تا موضوع کد شما را تشخیص دهد و پیشنهادات مرتبط‌تری ارائه دهد.

4. بهره‌گیری از نام‌گذاری مناسب

انتخاب نام‌های مناسب برای متغیرها، توابع و کلاس‌ها نقش مهمی در خوانایی کد و درک کوپایلوت از هدف شما دارد.نام‌گذاری مناسب، کد شما را توصیف‌کننده‌تر می‌کند و به کوپایلوت کمک می‌کند تا پیشنهادات بهتری ارائه دهد.از نام‌های معنی‌دار و توصیفی استفاده کنید.به جای بهره‌گیری از نام‌های کوتاه و مبهم مانند x یا temp، از نام‌هایی مانند user_name یا average_score استفاده کنید.نام‌ها باید نشان دهنده هدف و وظیفه متغیر، تابع یا کلاس باشند.مثلا اگر یک تابع برای محاسبه میانگین وجود دارد، نام calculate_average مناسب‌تر از calc است.

از قراردادهای نام‌گذاری استاندارد استفاده کنید.این قراردادها به خوانایی کد کمک می‌کنند و به کوپایلوت نیز در درک کد شما کمک می‌کنند.مثلا در پایتون، معمولاً از snake_case برای نام‌گذاری متغیرها و توابع و از PascalCase برای نام‌گذاری کلاس‌ها استفاده می‌شود.نام‌ها باید با زبان برنامه‌نویسی شما سازگار باشند.برخی از زبان‌ها کلمات کلیدی رزرو شده‌ای دارند که نمی‌توانید از آنها به عنوان نام استفاده کنید.از اختصارات غیرضروری خودداری کنید.در صورتی که اختصار باعث ابهام شود، از نام کامل استفاده کنید.ثبات در نام‌گذاری را رعایت کنید.

از یک سبک نام‌گذاری یکسان در سراسر پروژه خود استفاده کنید.

هنگام بهره‌گیری از نام‌های طولانی، سعی کنید آنها را به گونه‌ای سازماندهی کنید که خوانا باشند.می‌توانید از حروف بزرگ برای جدا کردن کلمات استفاده کنید.

5. نوشتن تست‌های واحد

نوشتن تست‌های واحد نه تنها به اطمینان از صحت کد شما کمک می‌کند، بلکه به کوپایلوت نیز در درک بهتر عملکرد مورد نظر شما کمک می‌کند.تست‌های واحد به عنوان یک مثال واضح از نحوه بهره‌گیری از کد شما عمل می‌کنند و به کوپایلوت کمک می‌کنند تا پیشنهادات مرتبط‌تری ارائه دهد.تست‌های واحد باید تمام جنبه‌های مهم کد شما را پوشش دهند.هر تابع و کلاس باید دارای مجموعه‌ای از تست‌ها باشد که ورودی‌های مختلف را آزمایش کنند و خروجی‌های مورد انتظار را بررسی کنند.

تست‌های خود را به گونه‌ای بنویسید که خوانا و قابل فهم باشند.از نام‌های توصیفی برای تست‌ها و متغیرها استفاده کنید و از کامنت‌ها برای توضیح هدف هر تست استفاده کنید.تست‌های واحد باید مستقل از یکدیگر باشند.هر تست باید بتواند به طور مستقل اجرا شود و نباید به نتایج تست‌های دیگر وابسته باشد.تست‌ها باید سریع باشند.اجرای تست‌ها نباید زمان زیادی طول بکشد، زیرا این کار می‌تواند فرآیند توسعه را کند کند.از تست‌های رفتاری (Behavior-Driven Development) استفاده کنید.در این روش، ابتدا رفتار مورد نظر را تعریف می‌کنید و سپس کد را بر اساس آن می‌نویسید.

6. بهره‌گیری از قطعه کد (Code Snippets)

قطعه کدها، تکه‌های از پیش نوشته شده کد هستند که می‌توانید از آنها برای انجام وظایف رایج استفاده کنید.کوپایلوت می‌تواند قطعه کدها را تشخیص دهد و به شما در بهره‌گیری از آنها کمک کند.با بهره‌گیری از قطعه کدها می‌توانید سرعت کدنویسی خود را افزایش دهید و از نوشتن کد تکراری جلوگیری کنید.از قطعه کدهای استاندارد و معتبر استفاده کنید.این قطعه کدها معمولاً به خوبی آزمایش شده‌اند و عاری از خطا هستند.می‌توانید از قطعه کدها به عنوان الگو برای نوشتن کد جدید استفاده کنید.کوپایلوت می‌تواند با بهره‌گیری از این الگوها، پیشنهادات مرتبط‌تری ارائه دهد.

از قطعه کدها برای خودکارسازی وظایف تکراری استفاده کنید.

مثلا می‌توانید یک قطعه کد برای ایجاد یک فایل جدید با یک ساختار مشخص ایجاد کنید.قطعه کدها را به خوبی سازماندهی کنید تا به راحتی بتوانید آنها را پیدا کنید و از آنها استفاده کنید.

7. تعامل با کوپایلوت و پذیرش پیشنهادات مناسب

کوپایلوت یک ابزار تعاملی است و شما می‌توانید با پذیرش یا رد پیشنهادات آن، به بهبود عملکرد آن کمک کنید.هر بار که یک پیشنهاد را قبول می‌کنید، کوپایلوت یاد می‌گیرد که پیشنهادات مشابهی را در آینده ارائه دهد.و برعکس، با رد یک پیشنهاد، کوپایلوت یاد می‌گیرد که از ارائه پیشنهادات مشابه خودداری کند.پیشنهادات کوپایلوت را به دقت بررسی کنید و فقط پیشنهاداتی را بپذیرید که با هدف شما مطابقت دارند.اگر یک پیشنهاد اشتباه یا نامربوط است، آن را رد کنید و به کوپایلوت بازخورد دهید.می‌توانید از کلیدهای Tab یا Enter برای پذیرش پیشنهادات کوپایلوت استفاده کنید.

کلیدهای میانبر دیگری نیز برای مدیریت پیشنهادات وجود دارند که می‌توانید آنها را در مستندات کوپایلوت پیدا کنید.اگر از یک پیشنهاد کوپایلوت راضی نیستید، می‌توانید آن را ویرایش کنید.با ویرایش یک پیشنهاد، کوپایلوت یاد می‌گیرد که چگونه پیشنهادات خود را در آینده بهبود بخشد.از کوپایلوت برای تولید کد سریع استفاده کنید، اما همواره مسئولیت بررسی و تایید کد تولید شده را بر عهده داشته باشید.به کوپایلوت بازخورد دهید.اگر یک پیشنهاد کوپایلوت مفید بود، آن را لایک کنید.اگر یک پیشنهاد اشتباه بود، آن را دیسلایک کنید.از کوپایلوت برای یادگیری الگوهای کدنویسی جدید استفاده کنید.

با مشاهده پیشنهادات کوپایلوت، می‌توانید با الگوهای کدنویسی مختلف آشنا شوید و از آنها در پروژه‌های خود استفاده کنید.

8. تنظیمات و شخصی سازی کوپایلوت

کوپایلوت دارای تنظیمات مختلفی است که می‌توانید آنها را برای بهبود تجربه خود تنظیم کنید.می‌توانید زبان‌های برنامه‌نویسی مورد علاقه خود را انتخاب کنید، سبک کدنویسی خود را تنظیم کنید و تنظیمات دیگری را تغییر دهید.برای دسترسی به تنظیمات کوپایلوت، معمولاً می‌توانید از طریق منوی تنظیمات محیط توسعه خود اقدام کنید.به دنبال گزینه‌ای مانند “GitHub Copilot Settings” یا “Extensions Settings” بگردید.می‌توانید تنظیمات مربوط به تکمیل خودکار، نمایش پیشنهادات و سایر جنبه‌های کوپایلوت را تغییر دهید.می‌توانید تنظیمات مربوط به حریم خصوصی را نیز بررسی کنید.کوپایلوت ممکن است داده‌هایی را در مورد نحوه استفاده شما از آن جمع‌آوری کند.

می‌توانید تنظیمات مربوط به جمع‌آوری داده‌ها را تغییر دهید.برخی از تنظیمات به شما امکان می‌دهند تا از یک سرور پروکسی برای اتصال به کوپایلوت استفاده کنید.این تنظیمات برای کاربرانی که از اینترنت از طریق یک پروکسی استفاده می‌کنند مفید است.تنظیمات کوپایلوت را به دقت بررسی کنید و آنها را به گونه‌ای تنظیم کنید که با نیازهای شما مطابقت داشته باشند.با آزمایش تنظیمات مختلف، می‌توانید بهترین تنظیمات را برای خود پیدا کنید و از کوپایلوت به طور موثرتری استفاده کنید.

9. منابع آموزشی و مستندات کوپایلوت

مستندات رسمی کوپایلوت در وب سایت GitHub در دسترس است. این مستندات شامل اطلاعات دقیقی در مورد نصب، راه اندازی، تنظیمات و بهره‌گیری از کوپایلوت است. می‌توانید در انجمن‌های آنلاین و فروم‌های مربوط به کوپایلوت شرکت کنید و از تجربیات سایر کاربران استفاده کنید. در این انجمن‌ها می‌توانید سوالات خود را بپرسید، مشکلات خود را مطرح کنید و از راهنمایی سایر کاربران استفاده کنید. وب سایت‌های آموزشی و وبلاگ‌های مربوط به برنامه نویسی نیز ممکن است مقالاتی در مورد کوپایلوت منتشر کنند. می‌توانید این مقالات را جستجو کنید و از آنها برای یادگیری بیشتر استفاده کنید. برخی از دوره‌های آنلاین برنامه نویسی نیز ممکن است بخشی را به کوپایلوت اختصاص دهند. می‌توانید این دوره‌ها را جستجو کنید و در آنها شرکت کنید. همواره به روز باشید و از آخرین تغییرات و ویژگی‌های کوپایلوت مطلع شوید.